Sztuczne środowisko budynków wymaga dobrze dobranych uszczelnień. Wybór konkretnych rozwiązań raczej nie należy do najłatwiejszych. W razie problemów warto zajrzeć do naszego poradnika.
Sprawdź uszczelki gumowe w hurtowni Onninen
Deutsches Institut für Normung to niemieckie stowarzyszenie instytucji odpowiedzialnych za opracowywanie aktów normalizacyjnych. Normy będące wynikiem jego pracy obowiązują nie tylko w kraju naszych zachodnich sąsiadów, ale też na terenie całej Unii Europejskiej. Doskonałym przykładem może tu być norma DIN 18534 i pozostałe akty z serii DIN 18195. Co powinni wiedzieć na jej temat instalatorzy i projektanci?
Czym jest norma uszczelnienia DIN 18534?
Norma DIN 18534 obowiązuje od lipca 2017 roku i określa wymagania dotyczące uszczelnień pomieszczeń wewnętrznych w budynkach. Podlegają jej wszystkie produkty przeznaczone do wykonywania uszczelnień – zarówno te do aplikowania, jak i uszczelki z tworzyw sztucznych lub wyroby gumowe. Wchodzi w skład serii norm DIN 18195 wspólnie z innymi normami dotyczącymi uszczelnień budynków. Pozostałe normy z tej serii to:
- norma DIN 18532: dotyczy uszczelnień ciągów komunikacyjnych dla ruchu kołowego i narażonych na wynikające z tego obciążenia;
- norma DIN 18533: obejmuje zagadnienia takie jak hydroizolacja stykających się z gruntem elementów budowli;
- norma DIN 18534: ustala wymagania, jakie muszą spełnić materiały i uszczelki stosowane pomieszczeń wewnętrznych
- norma DIN 18535: jej zapisy znajdują zastosowanie w przypadku wyrobów gumowych i innych produktów pracujących pod obciążeniem statecznym wody napierającej od wewnątrz (zbiorniki wody).
Autorzy normy DIN 18534 koncentrowali się na zapewnieniu spójnych, aktualnych wytycznych dla projektantów i wykonawców. Ich celem było zapewnienie bezpieczeństwa i trwałości elementów przy uwzględnieniu najnowszych rozwiązań techniczne oraz szczególnych wymagań dla uszczelnień dla stref narażonych na wilgoć, wodę i inne czynniki takie starzenie ozonowe. Norma ta uwzględnia różne klasy ekspozycji na działanie wody oraz techniki łączenia, właściwości i wymiary poszczególnych elementów.
Uszczelnienia natrysków DIN
Normą DIN 18534 objęte są między innymi elementy natrysków. Ustala ona, jakie wymagania muszą one spełniać oraz wymienia klas ekspozycji na działanie wody. Zgodnie z jej zapisami, elementy uszczelniające muszą być wykonywane z materiałów wykazujących odporność na pękanie w kontakcie z wodą.
W przypadku elementów wykorzystywanych do tego typu zastosowań, znaczenie ma jednak nie tylko sam materiał, ale także ich wymiary. Szerokość kołnierza musi wynosić co najmniej 50 milimetrów. Dzięki temu możliwe będzie zapewnienie odpowiedniej szczelność. Jest to ważne szczególnie w intensywnie użytkowanych strefach. Dzięki tej normie uszczelnienia natrysków instalatorzy i projektanci do dyspozycji mają zbiór konkretnych wymagań.
Jakie są klasy ekspozycji na działanie wody?
Klasy ekspozycji na działanie wody są ważnym elementem norm DIN z serii 18195. Są one w użyciu tam, gdzie konieczne jest określenie dopuszczalnej intensywności obciążenia wodą, jaką wytrzyma uszczelka gumowa. By nadać produktowi daną klasę, przeprowadza się badania. W ich ramach próbka gumy jest sprawdzana pod kątem tego, jak znosi oddziaływanie wilgoci, obciążenie oraz wysoki poziom ozonu. Na podstawie wyników badania produkt może być przypisany do jednej z czterech klas:
- W0-I (niska ekspozycja): uszczelnienia tej klasy mogą być stosowane, jeśli dana powierzchnia jest rzadko narażona na wodę rozpryskową. Jeśli wykazuje ona odpowiednią wodoodporność, nie jest konieczne dodatkowe uszczelnienie;
- W1-I (umiarkowana ekspozycja): nadawana uszczelnieniom stosowanym w miejscach o dużym narażeniu na wodę rozpryskową lub rzadkim narażeniu na wodę użytkową – np. na ścianach nad wanną lub w kabinie prysznicowej. Uszczelka tej klasy nie jest odporna na napieranie wody stojącej;
- W2-I (wysoka ekspozycja): dla uszczelnień powierzchni o dużym narażeniu na wodę rozpryskową i wodę użytkową – np. na podłogach natrysków bez brodzika. Uszczelki zgodne z tą klasą są stosowane przede wszystkim na podłodze i są odporne na stojącą wodę;
- W3-I (bardzo wysoka ekspozycja): zgodność z tą klasą oznacza możliwość używania na powierzchniach o bardzo częstym lub długotrwałym narażeniu na wodę rozpryskową i/lub wodę użytkową i/lub wodę pochodzącą z intensywnych procedur czyszczenia, zintensyfikowane przez stojącą wodę. Przykładowe zastosowania to kuchnie komercyjne, natryski, obrzeża basenów na pływalniach oraz instalacje w przemyśle.
W łazienkach prywatnych – przede wszystkim w wykończonych płytkami natryskach bez brodzika – w użyciu są najczęściej uszczelnienia klasy ekspozycji W2-I. W zależności od specyfiki danego pomieszczenia i intensywności jego eksploatacji, możliwe może być zastosowanie uszczelnień W1-I. Niekiedy konieczne może być ponadto użycie uszczelnień W3-I.
Wymiary standardowych uszczelek kołnierzowych, płaskich i calowych
Dla jakości uszczelnienia ważny jest również dobór odpowiedniego rozmiaru uszczelek. Te są regulowane standardem EN 1514-1/1997, standardem DIN 2690 i normą ASME/ANSI B16.5-1998. Trzy pierwsze akty podają rozmiary w milimetrach, a ostatni – w calach. Jeśli zachodzi potrzeba konwersji między rozmiarami podanymi w różnych standardach, warto skorzystać z tabel dostępnych między innymi na stronach firm specjalizujących się produkcji uszczelek.
W naszej ofercie znajdziecie szeroki wybór uszczelek. Jedną z nich jest uszczelka in situ Kaczmarek Diamir DN160x177mm. Jej przeznaczenie to uszczelnianie rur korugowanych w sieciach grawitacyjnych. Uszczelka gumowa Onnline C-695055 zapewnia nie tylko wysoką odporność na działanie wody, ale też izolację elektryczną i termiczną. W naszym sklepie dostępna jest też uszczelka silikonowa Blucher DRAIN ROOF_AISI-304 przeznaczona do uszczelnień dachów o dużej nawierzchni (np. w biurowcach).
Jeśli macie wątpliwości co do tego, które produkty w danym przypadku sprawdzą się najlepiej lub które zachowają swoje właściwości wpływem działania ozonu, skontaktujcie z naszymi specjalistami. Wieloletnie doświadczenie pozwala nam nam rozwiązać wiele problemów potencjalnie związanych z wykonywaniem instalacji wodnych.